Efektywne państwo to to które wykonuje zadania które tylko ono jest w stanie wykonać. Czyli policja, armia, polityka zagraniczna, drogi, poniektóre elementy infrastruktury . Obywatele opłacają państwo w postaci podatków. Jeśli rząd zaczyna działać w obszarach które powinny należeć już do wolnego rynku, zaczynają się pojawiać patologie typu nieracjonalne inwestowanie czy korupcja.
Największą efektywność ekonomiczną w historii cywilizacji człowieka osiągnęły państwa o modelu gospodarki wolnorynkowej oparte na wartościach chrześcijańskich. Przede wszystkim były to kraje z dominującą rolą wyznań protestanckich. Od kilku dekad w państwach Europy zachodniej wprowadza się laicyzację obywateli i wprowadza coraz więcej, co prowadzi do zamętu w temacie norm moralnych i regresie standardu ekonomicznego obywateli.
Głównym celem państwa powinno być dobro wspólne obywateli, osiągane zarówno na szczeblu lokalnym, jak i międzynarodowym. W opracowaniach pośród funkcji państwa występują: utrzymanie porządku, utrzymywanie stosunków międzypaństwowych, nadanie ram prawnych gospodarce, utrzymywanie ujednoliconego systemu prawnego. Przynależność do niego jest przymusowa i sformalizowana, i wymaga akceptacji wszystkich reguł prawnych obowiązujących na terytorium danego kraju.
Jako składniki państwa podać należy: populację, terytorium i władzę – to rozgraniczenie pozwala na odróżnienie go od innych organizacji życia publicznego. Państwo scharakteryzować można jako niezależną i autonomiczną jednostkę geopolityczną, stanowiącą podmiot prawny. Jest to organizacja posiadająca uprawnienia władcze wobec obywateli której uprawnienia unormowane są w ustawie zasadniczej, czyli konstytucji.
Pojęcie i struktura państwa uformowały się w starożytnej Grecji – poprzez polis, tradycję realizowano w rzymskich republikach. Myśliciele definiowali państwo jako pewną uporządkowaną komunę zróżnicowanych grup ludności, których współpraca niezbędna jest do jego dobrego istnienia i osiągania zamierzonych celów. Ta forma organizacji społeczeństw jest obecnie jedyną respektowaną, interpretacje jej genezy mogą sugerować, że ustalenie tego typu umowy między członkami danej zbiorowości było warunkiem koniecznym dla zachowania ładu społecznego.
Poniektóre funkcje przynależeć muszą tylko do państwa, nie mogą one być wypełniane poprzez wolny rynek. Są to wszystkie tak zwane cele wspólne. Winny one dotyczyć tych obszarów gdzie każdy obywatel ma takie samo prawo bez względu na pozycję społeczną czy status materialny. Na przykład sądy powinny orzekać bez względu na zasoby materialne osoby której ma dotyczyć wyrok, chyba że majątek ten bezpośrednio jest powiązany ze sprawą. Wyroki nie mogą być na sprzedaż. Tak samo działanie policji. Powinna ona tak samo dobrze funkcjonować względem ludzi uboższych jak i tych majętniejszych.
Role państwa winny dotyczyć celów wspólnych, takich jak bezpieczeństwo zewnętrzne i wewnętrzne, przygotowywanie i egzekucję przepisów prawa, niektóre elementy infrastruktury – tory kolejowe, drogi.
Policja realizuje zadania z zakresu bezpieczeństwa wewnętrznego. Policja ma zapewnić bezpieczeństwo obywateli a także musi utrzymać bezpieczeństwo i porządek publiczny. By realizować swoje funkcje policja ma określone uprawnienia. Jest częścią aparatu przymusu państwowego. Państwo posiada prawo, w celu egzekwowania przepisów prawa, do używania siły fizycznej oraz broni palnej.